понедељак, 6. децембар 2010.

Haast je je, bedreig de verdriet

De diepste afgrond van de nacht ... Leegte ... Een paar trillende woorden langs de rug ... Poëtische verdoemenis in zicht, het hart klopt voor je gedicht ...
Het woord vuur! Laat het branden met beshaafte gloed in mijn hoofd. Laat haar licht de donkerste gedachten, omdat ze de last van onze deden zal dragen.
Het woord lust! De doornen in elke roos die de hoop stuurt. Nachtmerrie in de droom van de vrijheid.
Laat het woord om je borst te breken... Laat het om je lichaam te doorpriken, omdat het onze angsten van het leven en de dood zal dragen ...
Woord van bloed!Mes in het hart! Wijn voor diegenen die komen ...
Demon leest de laatste woorden van de droevigste liedjes ... Ik doe mijn ogen open en de warmte van de zon speelt om me heen ... Gelach ... Huilen
'River of Tears', spiegel waarin we niets meer dan een reflectie van het Paradijs zien.
Het woord dood! Bedek het botten van de tijd met bloemen om het gevoel van twijfel naar graf te dragen. Breng de engel van de dood om dichter te leren hoe naar vrede met zijn God te streven ...
De diepste afgrond van de nacht ... Leegte ... Een paar trillende woorden langs de rug... Poëtische verdoemenis in zicht, het hart klopt voor een liedje dat ik zing, terwijl lijden overweldigd mijn ziel

3 коментара: