republiek UZICE

De Republiek Uzice was een ministraat die bestond in de Tweede wereld oorlog. De republiek was uitgeroepend door de Parizanen, de Jugoslavische verzetsstrijden. De hoofdman was natuurlijk Tito. Die jaren waren niet de beste, maar Uzice was vrij, en dat was belangrijkste.....
En nu als Tito acher het museum slaapt, zijn we nog vrij. Wat veranderd? Weinig. In de jaren 90 was Uzice enige stad met demokratische system van overheid.



De nachten hier zijn echt koud, de dagen gaan langzaam.
Wat moet je zien?
hmmm... ik weet het niet. De Oude Stad, misschin? Daarvan kan je heel goed de hele stad zien. De tank voor de museum? Hij is van de Tweede wereld oorlog.
Het hotel dat op een raket lijkt? De architect die de project geemaaakt had, stierf voor het hotel werd gebouwd, daarom is er geen zwembad in 'raket':(
Het huis Jokanovic. Theater. Sergej Trifunovic en zijn broer zijn van Uzice :) Weet je misschien wie Vahidin Prelic is?
Blue Moon en Suljaga. Komplet lepinja is een deel van onze traditie.
Djetinja. De mooiste rivier strand in hele Servie. Misschien durf je van de Oude brug in het water te springen (16 m)?







en..
oh, ja... De mensen van motorclub "ERE" gingen op zijn motors naar Noordpol en SlobodaPointSevojno is een oud - nieuwe voetbal club die nu in de Eerste liga speelt :)

Wat nog?
ik weet het niet... Sandra, heb je misschien een suggestie?

Special Victims Unit

Achter de berg is de veld. Achter de veld is het bos. Achter het bos is het huis. Achter het huis is de weg. De weg die naar je gaat...

Toen hij ging, begon het te regenen.
Ze deed haar regenjas aan en ging buiten. De stad was nat en donker. Het lijkt alsof idereen moe was. Ze liep naar de faculteit.
SMS... " Ik ben op de luchthaven, ik zal je opbellen waneer ik thuis kom. : *"
Stlte.
Ze was niet boos. Zij was niet triest. Zij heeft weer in haar hart vrede gevonden.
Zij was niet eenzam. Ze had grote plannen. Ze had een pistool verborgen in haar hoofd. Leiden bullet die haar wereld kan veranderen.
Lawaai.
Zij was boos. Zij was trist. Zij had geen vrede in haar hart. Zij was eenzam. Maar ze had een pistool in haar regenjas. Leiden bullet die zij gaat verbruiken om haar leven te veranderen...

Het leven op de papier

Ik was op de straat toen de telefoon rinkelde.
"Dag, weet je misshien met wie praat je?"
Ik wist, maar...
"Ik moet een beetje nadeneken."
Mijn hoofd was leeg, ik had geen woorden, aleen...
"Ja ik weet het nu. Waar ben je? Hoe gaat het met je?"
Hij kwam in Londen. Waarom?
"Heb je misshien een beetje tijd? Ik wil je zien."
Mijn lichaam deed pijn. Waarom wil hij de verleden weer open doen?
"Ik weet het niet, 't is een beetje laat..."
"Ik ga morgen naar Alaska terug."
Mijn gedachten beefden.
"Waar ben je? Ik kan meteen komen."
Toen ik daar kwam, stond hij voor de deur met een sigaar tussen zijn vingers.
Hij wist niet hoe de dagen zonder hem donker waren. En toen hij ging hoe ik gebroken was.
Nu staan hij voor me met glimlach op zijn gezicht als hij altijd hier was. Als dat zijn stad was... En waarom? Hij hild nooit van deze stad, en morgen zal hij weer ontspannen en ik zal weer boos op hem zijn... Wat doe ik hier dan? Voor zijn deur?
"Wil je binnen komen?"
Hoe kan ik dat doen. Nee, ik wil niet en ik zal niet binnenkomen!
"Ja, waarom niet?"