desiguaL

Ze spraken

Ze zeiden dat er een leven is, een verhaal, hun slechts inhoud en een perfecte wereld...

Zij zeiden dat er geen kracht is sterk genoeg om de perfecte gepeupel genoemd orde te weerstaan.
Ze spraken over zijde meer, zonnige dok, houten huis met een tuin en de gelukkige jaren.
Ze zeiden niks over de rotatie van psyche tot stagnatie

Verschillende kleuren spraken ze, maar ze hebben wit geschilderd ...
Ze spraken over mij omdat ik de vuile geur van een grote stad brengt ...
Ze hebben gezegt dat er geen vrijheid is, dat kunst niet bestaat.
Zij hebben de zwakker beschuldigd om zichzelf tirannen te maken en om hun eigen wezens minderwaardigheid te bewijzen.
Ze hebben IK gezegt en waneer de lof uiteraard tot de andere behoorde.
Ze spraken van arrogantie, macht en superioriteit.
Spraken zij tot de woorden zinloos werden.
Twee stappen naar de overwinning.
Een stap naar de vrijheid.