субота, 7. април 2012.

voor mijn ziel die doodging

Een andere man, een vreemdeling
als een ijsbrig in mijn spiegel staat.
En hij zwijgt en hij doet niets
Alleen door de koude glas naar mij kijkt.
Donkere gezichten en sommige rare mensen
slepen zijn voeten, mompelen.
Niemand praat en niemand danst.
Deze stad is leeg zonder jou.

De stad is leeg zonder jou
De straten verlangen naar je stap
En als de Nachtwacht, consequent en in stelte
gaan wij naar de plekken waar je eens passerde
Tevergeefs vachten wij tot er iets gebeurt...

Hier is de lucht bitter
Ellende in iedereen slaapt
Deze lichten zijn donker
dit is niet mijn stad...